Zapraszamy na rozmowę z regionalnym liderem ogólnopolskiego programu Ciemne Niebo. Okazuje się, że Tomasz Zaraś, twórca Ostoi Ciemnego Nieba, jest nie tylko fanem astronomii. Możecie też posłuchać o czym Tomasz Zaraś mówił wprawdzie w 2019 roku, ale ciekawie, w wywiadzie dla Radia Poznań  Kolejny wywiad na tej samej antenie już w poniedziałek, a wkrótce także w naszym programie "Rozmowa dnia".

Od kiedy Pan zajmuję się astronomią i dlaczego ta dziedzina?
Samą Astronomią zajmuję się tak naprawdę od końca 1999 roku. Lecz moje zamiłowanie do natury, przyrody, otaczającego nas na co dzień świata, sięga jeszcze czasów, kiedy miałem z 13 lat. Nie raz, potrafiłem całe godziny przebywać na dworze, a wieczorami i nocą obserwować niebo pełne gwiazd, choć jeszcze nie posiadałem nawet znikomej wiedzy w temacie Astronomii. Latem, przesiadywałem czasem całe noce, czytając ciekawe książki, słuchając radia itd. Tylko po to, aby wyjść na dwór przed świtem, aby zobaczyć jak budzi się do życia dzień. Wspomnienia te, gdzieś tam głęboko zachowałem w sercu.
Dlaczego interesuję się Astronomią,  po części odpowiada na to pytanie już to, co powiedziałem wcześniej. Przebywając sporo na łonie natury, człowiek chce cokolwiek zdziałać w tej kwestii. Widocznie w Astronomii było mi to pisane a znak czasu pokazał, że było warto.

Co to jest Ostoja Ciemnego Nieba ?
Ostoja Ciemnego Nieba, to przede wszystkim osobiście mój największy sukces, ale nie powstałby, gdyby nie grono osób, którzy zobaczyli w tym rację bytu i pomogli, czasem na wzgląd pełnionej funkcji, a innym razem przez swoją otwartość i życzliwość, oraz chęć zmian na lepsze.
Sama Ostoja, to jest oficjalnie 5 rejon w Polsce i jedyny w tej części Kraju, gdzie niebo jest objęte świadomą ochroną przed zanieczyszczeniem świetlnym, aby zachować wspaniałe warunki do obserwacji nieba pełnego gwiazd. Ma służyć temu podjęta uchwała Rady Miasta i Gminy Sieraków z 2014 roku. Mówiąca o ochronie ciemnego nieba, rozwoju astronomii obserwacyjnej, astroturystyki oraz utworzeniu Ostoi Ciemnego Nieba w sołectwach Izdebno i Chalin w naszej gminie. Dzięki temu, że ją utworzono, dzieje się naprawdę sporo w dziedzinie astronomii, choćby przez bazę kopuł obserwacyjnych w Chalinie i plany wybudowania kompleksu edukacyjnego z planetarium w roli głównej. Sama Ostoja stała się znana nie tylko w gronie ludzi związanych z astronomią w całej Polsce.

Czy ma Pan swoją ulubioną Planetę ?
Moja ulubiona planeta? Myślę, że to będzie Wenus i Saturn. Wenus przez swoją niebywałą jasność. Nie wiele osób wie, ale potrafi nawet rzucać cień. Poza tym, wiele przygód miałem związanych z jej obserwacjami. Np. tranzyty na tle tarczy Słońca. A Saturn ze swoimi pierścieniami, wygląda fantastycznie przez teleskop.     

Jest Pan astronomem-amatorem, a co Pan robi na co dzień?
Na co dzień, zajmuję się sprawami związanymi z domem, posesją. Niestety, praca zawodowa pochłania sporo czasu. Ale jak jestem w domu, lubię majsterkować, coś ulepszać w swoim zakresie. Potem mam satysfakcję, że udało mi się coś zrobić i to jeszcze działa. Lubię spacerować po lesie, obserwować przyrodę. Coraz częściej towarzyszy mi już w takich wypadach córka Marysia. Przyroda, jest mi bardzo bliska. Lubię też poczytać. Interesuje mnie też historia Polski.

Kto jest Pana autorytetem ?
Moim głównym autorytetem, mógłbym nawet rzec Mentorem, jest Janusz Wiland. Obecny Prezes Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii oddział Warszawa. Czytałem o Nim jeszcze w Szkole Podstawowej, nigdy nie przypuszczałem, że poznam Go osobiście. Bardzo oddany Swojej pasji, człowiek niezwykle prostolinijny i potrafi przekazać zapał do obserwacji i samej astronomii. Jak wiesz, to dzięki Niemu, mogę obserwować niebo przez teleskopy, które wykonał samodzielnie i przywiózł mi do Izdebna aż z Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie mieszka, choć pracuje w Warszawie.

Pisze Pan też wiersze. Jak zaczęła się Pana przygoda z poezją i czy myślał Pan o wydaniu tomiku z wierszami?
Wiersze pisuję już naprawdę rzadko. Nazbierało się tego na dwa skromne tomiki. Zawsze lubiłem pisać, nie tylko wiersze, ale opowiadanka itd. Już nawet w pierwszych latach Szkoły Podstawowej, swój pierwszy wiersz napisałem chyba w I czy w II  klasie. W VI i VII klasie czytałem takich wielkich poetów jak Leśmiana, Norwida, Asnyka. A nawet poezje Agnieszki Osieckiej itd. Sporo pisywałem i pisuję o Astronomii. Jestem autorem kilku artykułów o niej samej jak i o ochronie ciemnego nieba na przykładzie naszej Ostoi Ciemnego Nieba np. w Uranii Postępach Astronomii. Na portalach astronomicznych. Mogłem się też wypowiedzieć na łamach ''POLITYKI''. Gdyż ochrona ciemnego nieba staje się bardzo popularnym tematem. Jako ciekawostka dodam,  iż w ostatnich latach powstało też kilka bajek z mojej ręki. Czy myślę o wydaniu? Myślę, że poczynię jakieś działania w tej kwestii. Co do wierszy, trudno powiedzieć.
Bardzo dziękuję za rozmowę.