Adam w swojej pieszej wędrówce po kraju ponownie zaprasza na Trakt Królewsko-Cesarski w Poznaniu. Tym razem opisuje szlak poboczny Traktu, czyli Wzgórze św. Wojciecha, Piaski i Groblę.

WZGÓRZE ŚW.  WOJCIECHA
Kościół św. Wojciecha i krypta zasłużonych Wielkopolan.
Świątynia wznosi się na Wzgórzu św. Wojciecha, w dzielnicy Święty Wojciech. Jest to pierwszy kościół parafialny powstającego w wieku XIII miasta. Początkowo kościół drewniany zostaje w wieku XV przebudowany na świątynię gotycką. W 1 poł. XVI w. dobudowane zostają nawy boczne, w wieku następnym świątynia wzbogaca się o szczyty wieńczące wschodnią i zachodnią fasadę. W roku 1634 przy nawie południowej wzniesiona zostaje kaplica św. Antoniego.
Z dokumentów pośrednio wynika, iż kościół wzniesiono w roku 1222. Według podania świątynia wzniesiona została w miejscu, gdzie św. Wojciech wygłosił kazanie przed udaniem się z wyprawą misyjną do Prus i gdzie prawdopodobnie od wieku XI znajdowała się drewniana kaplica.
Krypta zasłużonych Wielkopolan powstała 1923 r. z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. B. Kościelskiego na wzór Skałki w Krakowie. Zaczęto przenosić tu prochy zasłużonych Wielkopolan, wśród których wymienić można m.in. Jana Henryka Dąbrowskiego, Józefa Wybickiego czy Karola Marcinkowskiego.

Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan
Ważni obywatele miasta i ich rodziny, które tworzyły żywą, kreatywną tkankę miasta po dokonaniu swojego żywota spoczęły na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan. Znajduje się on na Wzgórzu Św. Wojciecha, u zbiegu ul Święty Wojciech i Księcia Józefa, mimo centrum miasta w bardzo malowniczym i zadrzewionym zakątku o urozmaiconej rzeźbie terenu.
Cmentarz założony został na początku XIX w. Po II wojnie światowej parafia farna otrzymała tereny przy ul. Grunwaldzkiej i to właśnie wtedy nekropolia na Wzgórzu zyskuje miano Cmentarza Zasłużonych Wielkopolan. Spoczęło na nim wielu zasłużonych dla Poznania i Wielkopolski obywateli – powstańców, naukowców, lekarzy i działaczy społecznych.

Kościół Karmelitów Bosych
Ta barokowa świątynia znajduje się dokładnie naprzeciwko kościoła św. Wojciecha. Jest to pierwszy w Polsce kościół poświęcony św. Józefowi i diecezjalne sanktuarium św. Józefa. W roku 2017 papież Franciszek podniósł kościół do tytułu i godności bazyliki mniejszej.
Lokalizacja kościoła łączyła się z przepisami zakonnymi. Świątynia musiała być położona na przedmieściach i na wzgórzu, tak, aby wierni podążali do niego pod górę. Zakonnicy wiedli skromne i pustelnicze życie zachęcając wiernych do duchowego rozwoju i podążaniu ku doskonałości.
Gdy w 1801 r. pruscy zaborcy próbowali zlikwidować świątynię mieszkańcy Poznania dzień i noc przez tydzień strzegli swojego kościoła. Uwagę zwraca frontowa elewacja południowo-wschodnia, którą gzymsy dzielą na trzy poziomy, podział pionowy wyznaczają natomiast pilastry. Między nimi znajdują się nisze, wypełnione niegdyś figurami świętych (do naszych czasów zachowały się dwie).

Archiwum Państwowe – Dawny Sąd Apelacyjny
W neorenesansowym zabytkowym gmachu obecnego Archiwum Państwowego mieszczącego się na ul. 23 Lutego, na narożniku Placu Wielkopolskiego miał na przełomie wieków XIX i XX siedzibę pruski Wyższy Sąd Krajowy (Sąd Apelacyjny).Gmach zbudowano w latach 1879-1882, okazały budynek nawiązywał do renesansu włoskiego, stanowiąc ważny element przestrzeni dawnego placu Sapieżyńskiego (obecnie Plac Wolności). Po zniszczeniu podczas II wojny światowej nie odzyskał już niestety dawnej okazałości. Jedyną pozostałością po jego okazałych czasach jest reprezentacyjna klatka schodowa.

PIASKI i GROBLA
Grobla była jedną z wysp na Warcie, znajdujących się poza murami miejskimi i przedmieściami Poznania. Pod koniec wieku XV zamieszkana była przez licznie przybywających z terenów Śląska i Niemiec rzemieślników, którzy szybko ulegli asymilacji    

Park Chopina
Park Chopina to najstarszy park w Poznaniu (umiejscowiony przy ul. Podgórnej na tyłach kolegium jezuickiego). Pod koniec XVII w. Jezuici, by poprawić warunki życia klasztornego założyli ogród, którego głównym celem miała być rekreacja. Zakonnicy przekształcili go jednak szybko w park botaniczny często także w nim eksperymentując  sadząc nowe rośliny i badając ich rozwój.
Na najstarszy drzewostan składają się m.in. lipa drobnolistna, klony, dąb czerwony, platan, jesion wyniosły, orzech szary i bożodrzew gruczołowaty. W centrum parku znajduje się pomnik Fryderyka Chopina.

Kościół Bernardynów
Kościół św. Franciszka Serafickiego  zwany zazwyczaj Kościołem bernardynów to barokowy kościół i przylegający do niego klasztor znajdujący się przy ul. Garbary naprzeciw Placu bernardyńskiego. Zakonnicy przybyli do miasta Boże Narodzenie 1456 r. i w krótkim czasie zbudowali drewniany kościół. Budowa murowanej świątyni ruszyła w roku 1470. Przez wieku kościół wielokrotnie niszczony. Największe zniszczenia budynku miały miejsce podczas wyzwolenia miasta w 1945, kiedy to Niemcy umieścili tu przeciwpancerne działo czyniąc z kościoła punkt oporu. Odbudowę zakończono dopiero w roku 1972, a ostatnie prace trwały jeszcze w roku 1983, kiedy to zakończono rekonstrukcję hełmów i dachów.
Przed klasztorem na niewielkim dziedzińcu znajduje się figura św. Franciszka z Asyżu oraz pęknięty dzwon św. Franciszka i św. Jana Kapistrana z 1730 r. zawieszony na jednej z wież w 1733 r. i strącony z niej w 1945 r. 

Kościół Bożego Ciała
Kościół Bożego Ciała znajduje się na Piaskach przy ul. Strzeleckiej i ul. Krakowskiej. Świątynia stoi na niewielkim dziedzińcu będącym niegdyś klasztornym cmentarzem, otoczonym ceglanym murem. To  powstałe w wieku XIV, jedno z największych średniowiecznych sanktuariów, zostało, według legendy, wybudowane w miejscu, gdzie odnaleziono trzy sprofanowane wcześniej hostie. Cudowne wydarzenie skłoniło lokalną społeczność oraz króla Władysława Jagiełłę do budowy sanktuarium. Świątynia szybko stała się jednym z najważniejszych centrów życia religijnego Poznania. Kościół i klasztor zyskały swą obecną formę po przebudowie w latach 1465-1470.

Dawna loża masońska
Loża masońska powstała w Poznaniu na przełomie XVIII i XIX w. Skupiała ona ludzi różnej narodowości, religii i poglądów wokół idei duchowego i intelektualnego doskonalenia. Do loży należeli najwybitniejsi mieszkańcy miasta, okoliczna arystokracja i inteligencja. Budynek powstał w roku 1822. Otoczony parkiem angielskim uważany był za jeden z najwspanialszych obiektów tego rodzaju w tej części Europy. Dawna loża mieści się przy ul. Grobla 25, choć nie jest to jedyne miejsce związane z poznańską masonerią. Symbol masonów – cyrkiel i węgielnicę zauważyć można także na budynku przy ul. Mielżyńskiego 21.

Kościół Wszystkich Świętych
Kościół Wszystkich Świętych (dawny kościół ewangelicki Świętego Krzyża) na ul. Grobla 1 wzniesiony został w latach 1777-1783, gdy w 2 poł. XVIII w. doszło do równouprawnienia wyznań i Sejm zezwolił protestantom na wznoszenie murowanych świątyń. Świątynię poświęcono 5 marca 1786 r. W 1945 r. kościół przejęli katolicy nadając mu obecne wezwanie, które nosił uprzednio nieistniejący już kościół znajdujący się w sąsiedztwie.

Adam Pieszo przez kraj

Powstaje album ze szkicami zabytków powiatu międzychodzkiego. Do jego wydania są konieczne środki i każda złotówka jest cenna. Można wesprzeć wydanie albumu TUTAJ